Huzur;

bir sabah vakti,

yüzüne değen seher yeli,

aldı gitti tüm kederi,

kaldı geriye kentin güzelliği… 

Huzur;

bir öğle vakti,

camdan süzülen dertli bir rüzgar sesi…

aldı gitti tüm dertleri

kaldı geriye ağaçların güzelliği

Huzur;

bir akşam vakti,

sokakta koşturan çocukların sesi,

aldı gitti tüm yetişkinliği,

kaldı geriye çocukluk düşleri…