Bir Çocuğun Vasiyeti

Sanırım öldüğüm gündü;
Toprak bir saksıya sardunya fideledim,
Umursamaz bir kedinin başını sevdim,
Çicekli kartlar hazırladım.

Dar zaman telaşesinde,
Belli ki göndermeye zamanım olmayacaktı kartları.
Zamanım olsa da gönderemezdim ya!

Sardunyaları pay ettim yüreğimde.
Kuşları sevdiklerime, kedileri komşuma emanet ettim.
Umarım alır herkes payını.

Kırgınlıklarım sahiplerine,
Yaralarım açanlara iade!
Yara açanın yükü, yaradan ağırdır derler…
Bir umut!

Uzun bir düştü hayat,
Uyanmaya uzandım.
Uyanamadım.
Ben hep aynı düşe uyanırım gördüğüm düşlerden.
Uyanmak isterim de uyanamam.
Gördüğüm düştür, karadır, yaradır…

HK.

One comment

Bir Cevap Yazın

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s